Ağaç Dikmenin Önemi :))

herşey birkaç saat içinde olup bitti. 
önce bir yağmur boşandı. sonra da dağlardan köye yaman bir sel geldi. önüne ne çıktıysa alıp götürdü. evlerle birlikte bütün eşyalar da selle gitti.
bunun üzerine köylüler toplandı.
hepsi:
-bu böyle olmaz, dediler. bu iş böyle gitmez. bu bizim köy bahtsız bir köy çünkü iki dağ arasında. yağmur boşanıp da sel indimi her şeyimizi sele veriyoruz. bir şey yapmamız gerek.
bir genç:
-alıp başımızı gidelim, dedi. büyük şehirlere gidelim. oralarda iş mi yok? iş bulur çalışırız.
bir ihtiyar:
-olmaz öyle şey, dedi. evden, yurttan ayrılmak kolay değil herkes bırakır giderse köy kime kalacak? şu güzel dağ, şu güzel tepeler, şu bahçeler ne olacak? bu köyü bırakamayız. başka yerlere gidemeyiz.
bir başka genç:
-her yıl sel geliyor, dedi. emeklerimiz boşa gidiyor. insan nerede olsa çalışır, nerede olsa karnını doyurur.
ihtiyar adam kızdı:
-sen ne diyorsun oğul? senin dediğin insanoğluna yakışmaz. köyde kalacak, hep birlikte sele karşı savaşacağız. bize bu yakışır.
köylüler arasında en yaşlısı koca hasan dı. koca hasan dedi ki:
-bundan yıllarca önce bu köyde, sel nedir kimse bilmezdi. ama o zamanlar köy böyle değildi. dağlar, bayırlar, tepeler hep ormandı. her yan yeşillik içindeydi. daha sonra o kesti bu kesti, yavaş yavaş orman tükendi. dağlar, tepeler, bayırlar kelleşti. böylece olanlar bize oldu. artık yağmur yağdı mı ardından da sel geliyor.
şimdi yapacağımız bir iş var. köyü ağaçlandıracağız. dağlara, tepelere, bayırlara bol bol ağaç dikeceğiz. başka çaremiz yok.
koca hasan sustu. herkes ona hak verdi. ertesi gün, bütün köylü ağaç dikmeye başladı.
ne olursunuz ağaç dikmeye devam edelim. bir fidan binlerce nefes demek.