İnsan kendini beğenmezse, çatlar, ölür diye bir söz vardır ama bunun da kararını bilmek gerekmiyor mu? Biraz bende de var sanırım. Ama benimki kötü birşey değil bence. Gerçekten güzel oynarım. Ha güzel oynayananı da izlemeye bayılırım. Bu konuda kendimi beğenmeden geçemeyeceğim. Hele geçenlerde hastanede yaşadığım olaydan sonra...Demek ki; insanlar oynayan kişileri gerçekten seviyor (benim gibi). Hastanede sıramızı beklerken; önümdeki bayanın adı da Zeynep miş. Zeynep denilince ikimiz birden hareketlendik. Ama soyadı söylenince ben geri durdum. O arada oldukça şık, bakımlı bir bayanın bana seslendiğini duydum. Demek ki oyuncu Zeynep değilmiş diye. Döndüm anlamadım dedim. Ama kadını görseniz tam bir Cumhuriyet hanımı. Bana dedi ki; ben senin oynamanı hiç unutamam. Şaşırmıştım. Ne zaman dediğimde bana biraz hatırlatması gerekti açıkçası. Kadının hafızasına hayran kalmıştım. Bana 7-8 sene önceki bir vakıf yemeğinden bahsediyordu. Yemekte Tekirdağ ın ileri gelenlerinin hanımlarıda dahil yaklaşık 500-600 tane sadece hanım vardı. Orada 40 yaş altı ve 40 yaş üstü oryantal yarışması yapmışlardı. Bende aslında 40 yaş üzeri olmama rağmen yanlışlıkla 40 yaş altı yarışmacıların arasına girmişim. O zaman birde çok zayıftım. Minyon olduğumdan da arada kaynadım demek ki:)) Neyse herkes oynadı bir güzel. İyiki de 40 yaş üzeri yarışanların arasına girmemişim. Onlara çalan havalar hani anne havaları deriz ya öyle. Sonuçta ben orada 1.olmuştum. Ve de galiba sayın valimizin eşiydi. Altın takmıştı. Bu konuda gerçekten megalomanım sanırım. Aslında megalomanın bir anlamıda ruh hastalığı ama bende bu yok..%100 tescilliyim bu konuda. Çünkü eski eşim nafaka vermemek için bana şizofreni davası açmıştı. Ben bunu hem burada hem o meşhur akıl hastanesinde kanıtlamış bulunuyorum. O yüzden de oynamak konusunda gerçekten de kendimi beğeniyorummmmmmmm:)))))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder