küçük bir kızken düşünürsün geleceğini,
hayatın sana sunacağı iyilikleri, kötülükleri,
bir yandan çeyiz hazırlığı, bir yandan gelenleri,
acaba hangisine karar versem dersin düşünürsün evliliği.

bir kadının yalnızlığı...

bir anda hayatımın aşkı dersin karar verirsin ona,
hele bir de bir iki güzel laf ettimi sana,
sanırsın ki cennet ayaklarında altında,
yok be canım bunlar gelip geçici, haberin ola!

evlenirsin, ilk iki senen geçer güle oynaya,
çocuğun olduktan sonraki yaşamın artık hep boşa,
bir yandan çalış bir yandan ev bark koca bir yanda kala,
belki de ihmal edersin onu bilmeden ara sırada.

bir anda başlar evde gerginlikler, kavgalar.
tüm yaşamını bir anda ümitsizlik kaplar,
seviyorum ailemi diye katlanırsın da ya laflar,
bunun da bir taşma sınırı var dersin olay patlar.

ayrılırsın, yaparım dersin tek başıma,
kolay mı sanırsın bir kadının kalmasını yalnız başına,
etraf aç canavarlar gibi üşüşür etrafına,
sende bizdensin derler bilmediğim anlamda.

geçenlerde yine bana geldiler oturmaya,
başladılar dulluğun keyfinden konuşmaya,
kibarca söyledim bir daha gelmeyin bana.
hiç kimseyi görmem, daha iyi gelir bana.