biz kadınların şişmanlık korkusu :((

yoo, gülmeyin. bu iş şimdilerde komik olmaktan çıktı. uzmanlar, "şişmanlık korkusu toplumda neredeyse bir hastalık halini aldı." diyorlar ve özellikle "anorexia nervosa" vakalarının arttığını belirtiyorlar. bu garip isimli hastalık, özellikle genç kızlarda rastlanan bir ruhsal bozukluk. aynaya bakıp 45 kiloluk bedenlerini "şişman" buluyor ve kendilerini açlığa mahkum ediyorlar. uzmanlara göre, bunun altında dişiliğin inkarı yatıyor ama, gelin de bunu bir yetmiş beş boy ve elli kiloya rağmen, "ağzıma bir şeker atarsam, vicdan azapları içinde kıvranıyorum" diyen, lise öğrencisi genç hanıma anlatın!
şu da bir gerçek ki, toplumda şişmanlık, yaşlılığı çağrıştırıyor, şişman bir kadının seksi olamayacağı düşünülüyor. bakın bir kadın yazar ne demiş: "bir kadına 18 le 35 yaş arasında iyi bir vücut, 35 le 55 yaş arasında iyi bir şahsiyet, 55 ten sonra ise yüklü bir banka hesabı gerek!" bu arada gazeteler, dergiler de işin üstüne üstüne gidiyor tabii. moda "sıska" mankenler üzerinde sunuluyor, kreasyonlar çoğunlukla zayıf kadınları süslemeye çalışıyor. ne var ki, pek çok erkek hala "elini attı mı, kemik sesi vermeyecek" bir vücut aradığını itiraf ediyor, o da işin ayrı yanı. kısacası diyeceğim o ki, aşırı kiloluysanız, elinizden geleni yapın. ama sülün gibi vücudunuz varsa, kendinizi havuca adamayın. kilolar üzerinde harcadığınız enerjiyi başka alanlara yöneltin, yaşamın kalori hesabından ibaret olmadığını kavramaya çalışın.
böyle yazdığıma da bakmayın ben de şu aralar salona gitmekte ve kalorime dikkat etmekteyim. ama bu sayede de iki ayda 11 kilo verdiş bulunmaktayım. hatta 12 kiloya doğru gidiyor. yine de en güzeli bence zayıf kalabilmek. ama işin tuhafı da beni gören ille de eski kilon diyor. bu nasıl iş anlamadım. yani kilo bana yakışıyormuş. yahu kilo kime yakışır? bence beni kıskanıyorlar dermişim.